2896

Tibetan	ཆིང་ལིའང་ཆིང་ཀུའན་ཀྭ་ཤི
Tibetan Alternate
Tibetan Definition	ཆིང་ལིའང་ཆིང་ཀུའན་ཀྭ་ཤི་ནི། མཚན་དངོས་ཐིང་ཀྭན་ཏེ་བོད་སྐད་དུ་དྲི་མེད་གཟིགས། རི་བོ་རྩེ་ལྔར་གཏན་བཞུགས་མཛད་པས་ཆིང་ལིའང་ཀྭ་ཤིར་གྲགས་པ་སྟེ། ཐང་མིང་ཧུའང་གི་དུས་སུ་བྱུང་ལ། རིག་གནས་བཅུ་དང་སྲིད་སྲུང་ལ་སོགས་པའི་རིག་བྱེད་མི་མཁྱེན་པ་མེད། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཐུགས་མངའ། རྒྱ་གར་དུ་མ་ཕེབས་ཀྱང་ལེགས་སྦྱར་གྱི་སྐད་ལ་རྒྱ་གར་མཁས་པ་དང་མཉམ་པས་ལོ་ཙཱ་མཛད་པ་ལ་གཞན་དྲིང་མི་འཇོག་པ། སྐུ་བོང་སྲིད་དུ་ཁྲུ་དགུ་དང་ཚོན་བཞི་ལོངས་པ། ཕྱག་པུས་མོ་འདའ་པ། དུང་ཚེམས་བཞི་བཅུ་ཚང་བ། སྤྱན་མི་འཛུམ་པ་སོགས་མཚན་དཔེ་མང་པོས་བརྒྱན་པ། མཐོང་བ་ཙམ་གྱིས་མཆོག་དམན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཡིད་འཕྲོག་པ། ཙི་ནའི་ཡུལ་གྱི་མ་ཧཱ་པཎྜི་ཏ་འགྲན་ཟླ་དང་བྲལ་བ་ཡིན་ལ། བདག་གི་བླ་མ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པས་མཛད་པའི་རི་བོ་རྩེ་ལྔའི་གནས་བསྟོད་ཀྱི་མགུར་དུ། ཤར་ཙི་ནའི་ཡུལ་གྱི་སེམས་དཔའ་ཆེ། མགོན་མ་ཕམ་པ་དང་མཉམ་སུ་མེད། མཚན་ཆིང་ལིའང་ཀྭ་ཤིར་གྲགས་པ་ཡང་། ཞེས་གསུངས་ཤིང་། རྗེ་བཙུན་འཇམ་དཔལ་དབྱངས་ཀྱི་རྣམ་འཕྲུལ་དུ་ཡང་གླེང་བ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཕལ་པོ་ཆེའི་འགྱུར་འཕྲོ་བསྒྱུར་ཅིང་། ཕལ་པོ་ཆེའི་ས་མ་འགྲེལ་བམ་པོ་གསུམ་པ། སྡོམ་ཚིག་བམ་པོ་གཅིག་པ། ཆོས་ཀྱི་དབྱངས་སུ་ལྟ་བ་ཟབ་དོན་ལྟ་བའི་མེ་ལོང་ཞེས་བམ་པོ་གཅིག་པ། མེ་ལོང་སྒྲོན་མེའི་བསྟན་བཅོས་བམ་པོ་གཅིག་པ། བྱང་ཆུབ་ལམ་གྱི་རིམ་པ་འཇུག་སྒོ་ལྔ་བ་སོགས་སྡེ་སྣོད་གསུམ་ཀའི་གསལ་བྱེད། འཐོར་སྡུད་གབ་ཕྱུང་གི་རིགས་ཀྱི་བསྟན་བཅོས་ཁྱོན་བསྡོམས་བམ་པོ་སུམ་བརྒྱ་ལྷག་མཛད། ཕལ་ཆེན་ལ་རྒྱ་ནག་ཏུ་འདི་ལས་མཁས་པ་མ་བྱུང་བར་གྲགས་ཤིང་། རྒྱལ་པོ་འཁོར་བཅས་ལ་སྡོང་པོ་བཀོར་པའི་མདོ་ཞིབ་བཤད་ལན་གཉིས་ཀྱིས་མཚོན། མདོ་སྡེའི་བཤད་པ་ལན་དུ་མར་གནང་། རྒྱལ་པོ་རབས་བདུན་གྱིས་བླ་མར་བཀུར། དགུང་ལོ་བརྒྱ་དང་གཉིས་བཞུགས། དེ་ཉིད་ཀྱིས་རྒྱ་ཆེ་བའི་ལམ་གྱི་རིམ་པ། སྐྱེས་པ་འབྲིང་དང་ཐུན་མོང་བ། ཐེག་ཆེན་ལ་སྔོན་འགྲོ། དངོས་གཞི་གཉིས་དང་། ཅིག་ཆར་བ་དང་། ཐོད་རྒལ་གཉིས་ཏེ་ལམ་གྱི་རིམ་པ་ལྔས་འཁྲིད་ཚུལ་མཛད་ཅིང་། བརྒྱུད་པ་འདི་ལ་ཥེའམ་ཤེའུ་ལུགས་ཞེས་གྲགས་སོ།
Tibetan Source
Wylie
Wylie Definition
Wylie Synonym
Sanskrit
English
English Definition
English Synonyms
Chinese
Chinese (Simplified)	清凉澄观国师（738－839）。唐代僧人，中国佛教华严宗四祖。俗性夏候。越州山阴（治所在今浙江绍兴）人。贞元十一年（795）唐德宗生日，诏入内殿讲经。据说“以妙法清凉帝心”，遂赐号“清凉法师”（一说因常住清凉山即五台山，故赐号“清凉”），礼为“教授和尚”，参与般若三藏译天竺乌荼国所进《华严经》。元和五年（810），唐宪宗加号“大统清凉国师”，并敕有司铸金印。著述甚多，传说有三百余卷，对华严宗“中兴”起很大作用。主要有《华严经疏》、《华严经随疏演义钞》、《贞元经疏》、《华严法界玄疏》等。弟子一百多人，著名的有宗密、僧睿、宝印、寂光等。《土官‧宗教源流镜史》载：“清凉国师，本名澄观。藏语为无垢观。因其长住五台山，故后称为清凉国师。生于唐明皇时。对大五明小五明共十种明处和经世之学，无不通晓，具有菩提心。虽未远至天竺，然娴梵语，与竺德齐名。能自译佛经。身长九尺四，垂手过膝，齿满四十。目光炯炯，相好庄严，无论贵贱人等，见者无不生起敬信，诚为汉地的一位无有匹敌的大班智达。老师汤吉勤巴所作五台山圣地赞内中说：‘东方内地大菩萨，乃与弥勒无差别，清凉国师是其名。又传其为文殊菩萨乘愿再来。续译《华严经》，着有《华严经纲要》三卷，《摄颂》一卷，《华严法界玄镜》一卷，《玄镜灯论》一卷，《入菩提道次第五门》等阐明三藏旨趣，及其所着拾遗阐微的论典，共有三百余部，传说汉土精娴《华严》，未有过于师者。与唐主君臣详讲《华严经》已有二次，其他经典讲说更多，历为七朝上师，寿一百零二岁。清凉判分广大道次为五教。即：中士道共教、大乘的始教、终教、顿教、圆教共五教。以此来引导后学。这一法系则名为贤首宗。”
Chinese (Traditional)	清涼澄觀國師（738－839）。唐代僧人，中國佛教華嚴宗四祖。俗性夏候。越州山陰（治所在今浙江紹興）人。貞元十一年（795）唐德宗生日，詔入內殿講經。據說“以妙法清涼帝心”，遂賜號“清涼法師”（一說因常住清涼山即五台山，故賜號“清涼”），禮為“教授和尚”，參與般若三藏譯天竺烏荼國所進《華嚴經》。元和五年（810），唐憲宗加號“大統清涼國師”，並敕有司鑄金印。著述甚多，傳說有三百餘卷，對華嚴宗“中興”起很大作用。主要有《華嚴經疏》、《華嚴經隨疏演義鈔》、《貞元經疏》、《華嚴法界玄疏》等。弟子一百多人，著名的有宗密、僧睿、寶印、寂光等。《土官‧宗教源流鏡史》載：“清涼國師，本名澄觀。藏語為無垢觀。因其長住五台山，故後稱為清涼國師。生於唐明皇時。對大五明小五明共十種明處和經世之學，無不通曉，具有菩提心。雖未遠至天竺，然嫻梵語，與竺德齊名。能自譯佛經。身長九尺四，垂手過膝，齒滿四十。目光炯炯，相好莊嚴，無論貴賤人等，見者無不生起敬信，誠為漢地的一位無有匹敵的大班智達。老師湯吉勤巴所作五台山聖地讚內中說：‘東方內地大菩薩，乃與彌勒無差別，清涼國師是其名。又傳其為文殊菩薩乘願再來。續譯《華嚴經》，著有《華嚴經綱要》三卷，《攝頌》一卷，《華嚴法界玄鏡》一卷，《玄鏡燈論》一卷，《入菩提道次第五門》等闡明三藏旨趣，及其所著拾遺闡微的論典，共有三百餘部，傳說漢土精嫻《華嚴》，未有過於師者。與唐主君臣詳講《華嚴經》已有二次，其他經典講說更多，歷為七朝上師，壽一百零二歲。清涼判分廣大道次為五教。即：中士道共教、大乘的始教、終教、頓教、圓教共五教。以此來引導後學。這一法系則名為賢首宗。”
Chinese Definition
Page Number