ḍāmara (1) (6771)
Jump to navigation
Jump to search
- ḍāmara (1)
Entry 6771, Page 247, Col. 1 -
(qAmara, qAmara)
ḍāmara (1)¦ (m. or nt.; = Skt. Lex. id., Skt. ḍamara), riot, tumult: kali-kalaha-kaluṣa-ḍimba-ḍāmara-duḥsvapna- vināyaka-pīḍāḥ Suv 104.3 (prose, no v.l.); (2) (cf. Skt. id., n. of an attendant of Śiva; perhaps the same), n. of a super- natural being, prob. = Bhūta-ḍāmara: Sādh 515.1.
{{#arraymap:
|; |@@@ | | }}