kālakarṇin (4778)

From Rangjung Yeshe Wiki - Dharma Dictionary
Jump to navigation Jump to search
kālakarṇin
Entry 4778, Page 180, Col. 1
(kAlakarRin, kAlakarRin)
kālakarṇin¦, adj. or subst. m. (Skt. Lex., allegedly °ṇī f.; in Pali and BHS clearly °ṇin, cf. Jāt. ii.153.23, prose, kālakaṇṇi-sakuṇena), omen of bad luck; ‘Jonah’: Mv i.257.6 (prose) (tatra), sarve īti- (mss. iti) -kali-kāla- karṇi (Senart em. °ṇī; n. pl.) praśāmyanti; Divy 40.16, 17, 19, asau (…) kālakarṇi-prakhyaḥ, said of a man, Pūrṇaka; 19 śrīr vā bhavatu kālakarṇī (surely n. sg. m.) vāgacchaikadhye prativasāmah. The lit. mg. is doubtless black-eared.

{{#arraymap:

|; |@@@ | | }}